Erbie Castro
BSE-TLE_1b
‘’RELIHIYON’’
Ang Kahalagahan
ng Relihiyon
Maraming nagsasabi na di na daw mahalaga ang
relihiyon sa panahon na ito. Ang importante daw ay magkaroon ang tao ng
“personal na pakikipag-relasyon” sa DIYOS. Dito nauso ung mga samahan na kung
tawagin ay NONSECTARIAN. Samahan sila pero wala daw silang grupong
kinabibilangan at kahit saang sekta o relihiyon daw ay pwede silang maki-join.
“Di naman mahalaga ang relihiyon, kahit ano pwede basta sa DIYOS” sabi pa
nila. , Sa iba naman, kahit may kinabibilangang
relihiyon, pag tinanong natin kung mahalaga ang relihiyon, ang sagot nila,
“hindi siguro mahalaga, kasi lahat naman tayo mga anak ng Dios, so kahit saang
relihiyon ka basta naglilingkod ka.” Tanong lamang po, kung hindi mahalaga sa
kanila ang relihiyon, bakit naka-anib sila sa kanilang relihiyon? Ibig nating
sabihin, bakit meron pa silang relihiyon kung hindi ito mahalaga? Mapapansin
natin na maraming interpretasyon ang mga tao tungkol sa kahalagahan ng
relihiyon. Mahalaga ba o hindi? Ang SEKTA ay kabilang o bahagi ng ISANG
RELIHIYON.
Ito
ang dahilan kung bakit bumangon ang salitang RELIHIYON, sapagkat noong araw pa
ay nagpakaligaw na ang mga magulang natin sa mga kautusan ng Dios, hindi nila
tinalima ang utos ng DIOS at ito ang naging dahilan upang sila ay MAHIWALAY SA
DIOS. Ang mga KASAMAAN o KASALANAN ang naging DAHILAN upang ang ito ay
nahayaang mangyari kaya kailangang manumbalik sa DIOS. Hindi naman pala masama
ang kahulugan ng salitang RELIHIYON, manapa ang kahulugan nito ay ang MULING
PAGLAPIT natin sa DIOS bunga ng pagkakahiwalay natin sa KANIYA dahil sa mga
pagkakasalang ating nagawa.Dapat munang isipin ang mga bawat bagay na kanilang
sinasabi sapagkat ang kahulugan po ng RELIHIYON ay ang TUNAY NA
PAKIKIPAGRELASYON sa DIOS, ang salitang RELASYON ay pagkakaroon ng KAUGNAYAN at
ang RELIGION ay MULING PAKIKIPAG-UGNAY. PAANO ANG TAMANG MULING PAKIKIPAG-UGNAY
SA DIYOS? Kapag magkakasala ang ISRAEL sa DIOS noong
araw, naghahandog sila ng HAYOP na susunugin sa DAMBANA ng DIOS at nagsasagawa
sila ng PAGLILINGKOD upang mapatawad ang kanilang nagawang mga kasalanan.
Ang
Relihiyon ay tumutukoy sa mundong walang kaugnayan sa relihiyon ng sumasamba sa
Diyos o ang isang organisadong paraan upang sambahin ang Diyos, na may
kinalaman sa doktrina at mga batas. Kung ang kahulugang ito ay kinabibilangan
ng hindi paggawa ng masama ngunit mabuti sa kapwa, samakatwid ang pagkatanaw ng
mga Mormon sa ibang relihiyon ay sumasang-ayon.Habang ang mga Mormon ay
maaaring hindi sumang-ayon sa doktrina ng ibang mga simbahan, hindi sila
naniniwala sa pakikipaglaban—un ay, pakikipagdiskusyon—tungkol sa relihiyon,
dahil sila ay naniniwala na ang lahat ng mga batayan ng pagtatalo ay mula sa
kasamaan. Sila ay laging nakahanda upang magbigay ng dahilan at pag-usapan ang mga
ito, ngunit sila ay pinapayuhan ng mga pinununo ng simbahan na hindi umabot sa
mainit na pakikipag debate.. “Walang relihiyong gawa ng tao na maaaring gumawa
para sa sangkatauhan ng bagay na iyon na dapat ay maisatupad”, kaya ang mga
Mormon ay hindi naniniwala sa ibang mga simbahan, subalit sa mabuting
intensyon, na tumataglay ng kapangyarihan na kailangan para sa kaligtasan.
“Walang ano mang kaligtasan sa maling relihiyon”.Ito ay isa sa ibinigay ng
Diyos sa kanila, sa halip na sa isang tunay ng lider o mga kasapi. Ang mga
umiimbistiga sa Simbahan na nakakarinig sa mga ito ay minsa’y manggagad at
nilibang, ngunit karamihan sa kanila ay nadiskobre na ito ay totoo at sila ay
humiling na sila ay mabinyagan. Gayon pa
man ang pagkakaroon ng relihiyong totoo ay hindi lamang nangangahulugan
na sumama sa Simbahan. Ang mga totoong tagasunod ng relihiyon ay aktibong
lumalahok at umuunlad. Kaya’t ang mga membro ng Simbahan na matamlay, walang
kibo, walang sigla at hindi ganun ka-aktibo ay hindi nararapat sa kahulugan ng
mga relihiyosong tao, ang mga taong karapat-dapat sa selestial na
kaluwalhatian, ngunit ang mga tao, sa abot ng kanilang makakaya, na sundan si
Kristo kung paano niya pinamumunuan at ginagabayan ang simbahan upang makamit
nila ang gantimpala.
Tulad
ng pagpapagaling sa pamamagitan ng pagdarasal maari ring ilagay sa kaisipan ang
tanong ni Hesus na "gusto mo bang umigi?" (Juan 5:6) kaugnay ng mga
pagbabago ng katauhan; ibig sabihin nalalaman mo ba kung ano ang mga
pagkukulang mo na kinakailangang baguhin kung ibig mong mapalapit sa Panginoon?
Mapapansin ito sa mga simpleng bagay sa buhay na hindi laging may kinalaman sa
relihiyon.Pagkaraan ng ilang panahon baka subukin niyang matamo ulit ang mga
kakayahang nalimutan na. Ang lahat ng mga kakayahang natutuhan ng isang
nilalang bilang batang lumalaki ay hindi niya lubos na malilimutan. Maaring ang
pagkakaibang kababanggit lamang ang tinutukoy sa sinasabing "pagkain ng
bunga ng Puno ng Kaalaman" sa kasaysayan ng paraiso; at tinutukoy rin ng
sinasabi ni Hesus na "hanggang hindi kayo nagbabago at nagiging katulad ng
maliliit na bata hindi kayo makapapasok sa kaharian ng Langit." Malalim
rin ang binabanggit na pagkakataon at kaalaman ng pagbabago – Mateo 18:1-3;
Markos 10:15; Lukas 18:17. Ang "Taong-Diyos" o ang
galing sa Diyos na taong si Hesukristo, ang "panibagong Adan" ay
nagbibigay ng hudyat na maaring makamit muli ng mga tao ang kanilang mga
kakayahang nalimutan na; at napapanahon na upang maiwasto ang mga maling
pagkakaunawa na nagiging mapanganib sa sangkatauhan.
Ang mga magkakaiba at
magkakasalungat na turo ng mga teolohiya na si Kristo ay isang tagapayong
espiritual o kaya ay isang repormador ng lipunana lamang ay hindi na
tinatanggap, nguni’t maaring silang makatulong. Maaring ialsa ng lahat ng tao
ang kanilang mga kaisipan kay Hesus, maging ito man ay mangyari sa loob ng
kanilang sariling mga silid, o kaya at sa gitna ng palengke.Isang palatandaan
sa landas ang ay "pagmamahal sa Panginoon" na siyang pinakapuno ng
lahat ng bagay, at ang pangalawa ay ang pagmamahal sa kapwa tulad ng pagmamahal
sa sarili (Mateo 19:19); kailangan rin ang pagmamahal sa sarili.Itong
huli ay bahagi ng pagsisikap na makapaglingkod sa kapwa. Ang pagmamahal ay
isang landas patungo kay Kristo sapagka’t ito’y likas sa kanya kasama ng
karunungan. Pinapakita ng mga mabubuting gawa at ng mga bunga nito ang tunay na
landas Kristiyano.Sa pamamagitan ng awa, lumalaki ang tumutubong pakiramdam sa
isa’t-isa. Nakakaakit ito ng isang unibersal na kapangyarihang nakatutulong sa
paglapit ulit kay Kristo o sa Panginoon. Iba-iba ang mga mararanasan dito; nguni’t
malakas ang magiging bunga sa sarili. Maari nang ikalat sa mga simpleng tao sa
panahong itong "ma-apoliptiko" ang mga naranasan noong araw ng mga
"mistiko" at mga "santo". Dapat ring banggitin dito na baka
sakaling hindi agad-agad na mapapansin ang kahalagahan nito. Tatanggapin itong
kapangyarihang ito ng mga naturang tao, nguni’t baka makasakit sa kalooban ng
mga hindi pa nakapaglilinang ng mga pamamaraang kinakailangan, kaya nga baka
maramdaman bilang "hatol".
Marami
pa sana akong sasabihin sa inyo pero hindi ninyo masasakyan ngayon. Ngunit
pagdating niya, ang Espiritu ng katotohanan, ihahatid niya kayo sa buong
katotohanan. Hindi siya mangungusap mula sa ganang sarili kundi ang naririnig
niya ang ipangungunsap niya at ang mga bagay na darating ang ibabalita sa inyo.
No comments:
Post a Comment